Jeden z najbardziej znanych szczytów - Kasprowy Wierch znajduje się w Tatrach Zachodnich, sięga wysokości 1987 metrów nad poziomem morza i stanowi poniekąd granicę między Polską a Słowacją. Z jego szczytu można podziwiać widoki na Dolinę Cichą po stronie słowackiej, oraz na Dolinę Bystrą i Dolinę Suchej Wody Gąsienicowej po stronie polskiej. Na prawo od Doliny Bystrej zobaczyć można także Dolinę Kasprową, która dzisiaj jest objęta całkowitym zakazem wstępu dla narciarzy, taterników oraz turystów. To właśnie od tej strony ściany góry opadają niemalże pionowo do samej doliny, przez co wejście na szczyt jest bardzo trudne. Z pozostałych kierunków Kasprowy Wierch cechuje się łagodniejszymi zboczami, po których już w 1850 roku turyści chętnie wchodzili na szczyt wydeptanymi ścieżkami. Pierwsze wejście w zimie miało miejsce w 1890 roku - a turystami, którzy dokonali tego wyczynu byli Klemens Bachleda oraz Karol Podkański. W roku 1910 Kasprowy Wierch słynął już, jako popularny ośrodek narciarski i jest nim również do dziś. Świadczy o tym liczba odwiedzających go turystów, która w sezonie potrafi czasem przekroczyć nawet i poziom 4000 osób w ciągu dnia.
Na wierzchołku góry znajduje się także najwyżej położony ośrodek narciarski w naszym kraju. Turyści oraz miłośnicy jazdy na nartach czy snowboardzie mogą się dostać na stok za pomocą trzech wyciągów: koleją linową z Kuźnic, Wyciągiem Gąsienicowym z Doliny Gąsienicowej oraz Wyciągiem Goryczkowym z Doliny Goryczkowej. Kolej linowa została wybudowana jako pierwsza w Polsce, w latach 1935–1936, natomiast prace modernizacyjne odbyły się w 2007 roku. Jest to jedyny wyciąg, który działa przez cały rok, którym na Kasprowy Wierch mogą dostać się turyści, niekoniecznie chcący jeździć na nartach. Pozostałe dwa to klasyczne wyciągi krzesełkowe, które działają jedynie w sezonie zimowym i dedykowane są przede wszystkim dla narciarzy. Całkowita przepustowość wyciągów wynosi 3480 osób na godzinę, z czego w sezonie zimowym dzięki kolei linowej na szczyt może się dostać 360 osób na godzinę.
Kasprowy Wierch ma dla narciarzy do zaoferowania aż pięć tras zjazdowych, z których dwie zakwalifikowane są jako bardzo trudne. Całkowita długość zjazdów to 16,5 kilometra, natomiast najdłuższa trasa ma 8,5 kilometra. Do najpopularniejszych tras zjazdowych zaliczyć można jednak dwie – Goryczkową oraz Gąsienicową. Pierwsza zaliczana jest do czarnych tras zjazdowych, które wymagają od narciarzy dużego doświadczenia i umiejętności, nie posiada jednak w większości trasy muld utrudniających szusowanie, ponieważ jest codziennie ratrakowana. Trudniejsze odcinki przechodzą później w Nartostradę Goryczkową, która charakteryzuje się już większą łagodnością, można nią również dotrzeć terenem reglowym aż do Kuźnic (łączna długość trasy wynosi wówczas 8 kilometrów).
Trasa Gąsienicowa również posiada czarny symbol oznaczenia stopnia trudności, jednakże tylko na odcinku położonym wyżej (od szczytu do schroniska Murowaniec), potem zmienia się w trasę czerwoną wraz z początkiem Nartostrady Gąsienicowej, która także biegnie do Kuźnic. Łączna długość trasy wraz z Nartostradą wynosi 8,5 kilometra. Jest niestety rzadziej uczęszczana niż Goryczkowa, ponieważ częściowo znajduje się na chronionym terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, z tego też powodu nie jest ratrakowana ani dośnieżana regularnie. Na wielu odcinkach brakuje także oświetlenia. Mimo to trasa posiadała na kilku odcinkach homologację FIS na slalom gigant, supergigant oraz slalom specjalny. Homologacja wygasła w październiku 2010 roku.
Czy wiecie, że: